Walcowanie

Obróbki plastyczna, proces polegający na odkształcaniu metali oraz ich stopów w następstwie zgniatania pomiędzy obracającymi się walcami. W efekcie walcowania oprócz zmiany kształtu (najczęściej polegającemu na wydłużeniu elementu jednocześnie zmniejszając jego przekrój poprzeczny) zmieniana jest również struktura materiału a jednocześnie jego właściwości mechanicznych oraz fizykochemiczne. Zmieniany jest stan powierzchni, jak i naprężeń wewnętrznych.

Najczęściej walcowanie przeprowadzane jest na gorąco, czyli w temperaturze gwarantującej rekrystalizację materiału a tym samym zwiększana jest plastyczność i miękkość, które ułatwiają proces jego odkształcenia. Walcowanie na zimno, czyli poniżej temperatury rekrystalizacji, znajduje zastosowanie przy procesie wytwarzania wyrobów o bardzo małej grubości takich jak blachy, taśmy oraz prętów czy rur o małej średnicy, dzięki czemu będzie utrzymana duża dokładność wymiarowokształtowa, gładka powierzchnia jak także zwiększona wytrzymałość wyrobów.

Walcowanie to jeden z podstawowych procesów znajdujący zastosowanie w plastycznej przeróbce metalu. Wlewki, które powstają w procesie odlewanictwa stali są walcowane na zgniataczu i tworzone są tak zwane „kęsiska". Dzięki walcowaniu powstają między innymi obręcze kół, zębatki, elementy gwintowane i półwyroby do wykuwanie mających formę prętów zmiennego przekroju. Cały proces przeprowadzany jest na specjalistycznych maszynach nazywanych walcarkami.